Het is geen gekozen naam, maar een gegeven naam. De contentindustrie heeft gekozen de gewone internetgebruiker te criminaliseren door het delen van cultuur en informatie gelijk te stellen aan piraterij. De geuzennaam beviel, dus heeft in 2006 de eerste piratenpartij in Zweden deze naam gekaapt. Het concept van deze partij is inmiddels in meer dan 60 landen wereldwijd gekopieerd, welke verenigd zijn in Pirate Parties International (PPI).
‘Piratenpartij’ is een geuzennaam waar wij trots op zijn. De prikkelende naam associëren we met een strijd voor vrijheid en laat zien dat we ons niet willen laten inperken door de gevestigde orde. Het stempel ‘piraat’ wordt namelijk altijd gedrukt op een groep die ingaat tegen monopolisering van een nieuw gebied.
In de 17e eeuw kregen Europese staatsbedrijven zoals de Nederlandse VOC het monopolie op handelsroutes over zee naar grondstofrijke gebieden. Het woord ‘piraat’ had een brede betekenis en werd gebruikt voor alle niet-erkende zeevaarders, dus bijvoorbeeld ook Chinese handelaren.
In Engeland kreeg het koninkrijk het alleenrecht op de boekdrukpers en werden ondernemers die het in hun hoofd haalden zelf een drukpers in elkaar te zetten ‘woordpiraten’ genoemd. Vijftig jaar geleden was de radio-ether de nieuwe horizon en kreeg de BBC als enige partij het recht om uit te zenden. Dankzij zogenoemde ‘radiopiraten’ als zeezender Radio Veronica konden we toch kennismaken met popmuziek.
Het onontgonnen land van onze tijd is het internet. Ook hier zijn nu nog geen sluitende juridische modellen en bedreigt monopolisering net als in de eerdergenoemde voorbeelden onze vrijheid. De informatierevolutie heeft ons ongelofelijk veel opgeleverd, maar heeft overheden en bedrijven ook in staat gesteld iedere stap van burgers en consumenten nauwkeurig in kaart te brengen. Dit zorgt voor een onevenwichtige machtsbalans waarvan de gewone burger de dupe wordt. De Piratenpartij wil het evenwicht terugbrengen en een open informatiesamenleving creëren.